levaru serieus leuk reclame mail@ruudkallenbach.com
Gedichten
De dubbele Nelson
Papa, waar zullen we het over hebben nu je nog leeft.
Je liggend op de bank het bijna begeeft.
En in een trainingspak voetbal kijkt op t.v.
Wachten op de dood valt waarachtig niet mee.
Zal ik je nu zeggen, dat ik mijn vader mis?
Die er ondanks zichzelf nog altijd is.
Of straks, te laat, in tranen en laf
In een gedicht aan je kille graf.
Dat vechtend stoeiend jij
ooit de dubbele Nelson deed bij mij
En ik gelukkig was.
Lieve papa, hebben we dan niets meer gemeen
Behalve voetbal
Behalve alleen?
Voor Annemarie
Als je wilt jongleren
Dan niet met mij
Kan er niet tegen
Als je me laat vallen
Als je wilt jongleren
Neem dan niet mijn hart
Verdraag het niet
Als het breekt
Als je wilt jongleren
Neem dan twee ballen
Die van mij
En laten we samen vallen
Even niet over je ex
Jou heb ik voor de sex.
Voor Tamara
(mijn allerliefste verrader)
Je slaat me.
Hard en meedogenloos.
Je behandelt me slecht
Als ik er niet ben.
Je neemt me,
In mijn reet.
Je behandelt me slecht
Als ik er niet ben.
Want je doet het
Met jongens
En meisjes
Als ik er niet ben.
Voor Milan
Ik ben je vader.
Ik hou van je.
Dat gaat vanzelf.
Zoals jij van chocola.
Voor Jan Rietveld
Als een ballonvaarder, vader
die wegdreef van de aarde,
dreef ik weg van jou.
Om te bereiken waar u reeds was.
Wat blijft er over,
klein kereltje, sigaar en as.
23 april 2014
Voor het eerst gescheiden vandaag.
Om even heel lang bij te huilen.
Wie troost mij nog?
Wie wrijft over mijn builen?
Wie stelt mij gerust?
Of scheldt mij desnoods stijf.
Als ik het antwoord
schuldig blijf.
Liefde of geen liefde,
Zo wordt het omschreven.
Want 'vuile kankerhoer'
klinkt overdreven.
De Ysbreeker
Als het straks weer zomer is, rijd ik op de motor door de stad
Nergens naartoe, onderweg zijn is het doel
Zeg maar wandelen op wielen, dat gevoel
Wie of wat de fuck maakt me wat
Spuistraat, Koningsplein, Singel en Muntplein
Langs Amstel en Blauwbrug, gas, een brug en los, gas, een brug
In mijn ooghoek zie ik vrouwen lopen, jong en mooi te zijn
Een man in cabriolet met blote rug
(die man)
Sarphatistraat rechts links, het hotel op stand
De verboden tunnel door
Bij het terras vol van verwachting aanbeland
Kijk mij dan zachtjes zweven
Tot dat jij het ziet
Om vervolgens gas te geven
De heldere Dixie
In slapeloze nacht zijn we te gast in een talkshow op tv
Jij met heldere dictie (weet je nog die heldere Dixie voor mijn deur en hoe we daarom lachten) en verveeld
De quote die je sindsdien op je tijdlijn deelt:
‘All is ok in the end. If it is not ok, it is not the end.’ Om hier een glimlach (smiley) aan toe te voegen: ‘het is okee.’
Jeroen Pauw vraagt: ‘wat is volgens jou het ding?’
Ik mompel dat je gevoel voor vrouwen groeide
Dat ik zei: 'het is goed.' En jij zei dat je mijn toestemming niet nodig had (alsof het daarom ging)
Dat je het niet verdroeg, dat ik mij daarmee bemoeide
Dat ik toen. En toen jij. Et cetera. De herhaling van de nacht
Het denkbeeldige programma dat ik moet beleven
Tot het licht wordt en het inzicht wacht
Het beeld dat maar niet went
Dat we van elkaar gehouden hebben (‘de liefde van je leven’)
Maar elkaar niet hebben gekend